Dinmez Er

1941

ŞİİR

TAKİPÇİ

Zulüm Üvey Anasıdır Şiirin

Güz kaçaklarından biriyim
Şiir bahçelerinde beş mevsim
Dolanıp durdum yokluğunda
Ham şiirler topladım ağaçlardan
Sen yakınmalarımın dualarısın
Mabedim, sığınağımsın

Sözcüklerim yaramaz çocuklar
Kalıplardan kaçıp koşar serbestliğe
İmgeler belirsiz, betimlemeler zevksiz
Tozlu, taşlı şoseler gibi tümleçler
Noktasız, virgülsüz imla özürlü şiirler
Okumaya, ezberlemeğe boş ver
Vurun abalıya, yaşlı huysuz ozana

Varsın aramasın dağlar, sormasın yaylalar
Düzene koymak için dünya işlerini ve şiirleri
Başından yukarı çekip yorganı uykuya yatmalı
Ama olmuyor işte her istediği, düşlediği ozanın
Geceler dala diken, yatakta dikenli teller üremiş
Uyu uyuyabilirsen,
Ölmek istersen o kolay!
Öncesi yoksa bir adımların izleri uzaklarda olur.
Konuşamayandır iki kelamı bir araya getiremeyen
İki adımı bir arada atamayandır kavuşamayan.
Kıyım var, şiir mi, şair mi hangisi önde gider
Zulüm üvey anasıdır, aşk şiirin mayası…

Dinmez ER / Çeşme / 2013. 12. 03 /

Dinmez Er
Kayıt Tarihi : 3.12.2013 10:17:00

Şiiri Değerlendir

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Hümeyra Gün

'Ham şiirler topladım ağaçlardan
Sen yakınmalarımın dualarısın '

'Sözcüklerim yaramaz çocuklar
Kalıplardan kaçıp koşar serbestliğe '

Samimi güzel bir şiir okudum. Sanırım şiir deyince benim de aklıma geliveren bu mısralar. Kutluyorum şiiri ve şairi.Saygımla.

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Meltem Ege

bence de çok güzel bir şiirdi ustam

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Osman Aktaş

Sevgili Dinmez ER ağabeyimiz başlığı ile zıt bir şiir yazmış. Çünkü şiir çok güzel… Bir yanı hep hüzün olan şairin yaşamını ne güzel ifade ediyor şiir. Sözcüklerin “yaramazlığı”, cümlelerin “tozlu ve taşlı şoselere benzemesi” ve tüm bunların sonucu olarak da “mayası aşk olan şiirin üvey anasının zulüm” oluşu. Farklı imgelerle şairin uykusuz gecelerine düşen acımasız bir aşkın hüznü aktarılmış.

Değer vermek, sonsuza dek sevmek ve yaşamı güzelleştirmek şairin amacıdır. Ancak öyle bir dünya ne zaman mümkün olacak belli değil. Günahımızla, sevabımızla bu garip dünyadan çekip gittiğinde şairin sözleri evrenin atmosferinde sessiz yankısıyla hep olacak. Bu sesleri kim duyacak ve onların anlamına ilişkin bir yaşam kurulabilecek mi?

Kısaca soru işaretleriyle dolu bir döngü sürüp gidecek gibi…

İçeriği, özü ve kurgusuyla mükemmel şiirini başlığını şiirin içinden bir ifadeyle “Zulüm Üvey Anasıdır Şiirin” şeklinde okuyorum ve tüm güzelliklere yaraşan dost şairi kutluyorum. Kardan, kıştan kıyametten; bir soğuk şehrin içinden sıcak selamlarımla.

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Hikmet Çiftçi

Üvey ana!..
Asıl olmayan ana...
Aslına benzeyen yazılara eveylik yakışır mı diyelim.
Şiire şair, şaire şiir yakışır.
Şiirimsiye şairimsi, sözde şiire sözde ana misali...

Zulüm üvey ana...
Acısız da, aşksız da şiir eksik sanki.
'Zulüm şiirin üvey anası, aşk mayası' ne güzel demişsiniz...

dostça ve sağlıcakla...

'GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ'

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz