Hayatımın tek gayesi senken,
Neden bıraktın kalbimi kırık?
Sana olan aşkım henüz gençken,
Nasıl vermezsin buna karşılık?
Her gece attığım sessiz çığlıklar,
Seni izleyen bulutunum ben senin,
Sen ise bundan habersiz bir çiçek.
Ağlarım her gün mutluluğun için,
Bunu sadece güneş bilecek.
Çölümün ortasındaki yasemin,
Belki de uyutmuyorum dertlerimi bilerek,
Kafamdaki kazılı cümleleri, bir sigara yakıp döndürmek,
Soğuk bir su içip istiyorum hepsini söndürmek,
Belki de bu düşünceleri, bir geceliğine öldürmek.
Sevmeseydi şu bulut seni,
Ağlar mıydı her gün?
Göstermeseydi şu güneş senin eşsizliğini,
Doğar mıydı bir gün?
Peki ya ben çiçek kokulum;
Eylül ayı yaklaştığında,
Bir mutluluk sarar içimi.
Bulutlar çiçeklere ağlar,
Yaseminler çeker ilgimi.
Havayı koklayınca dışarıda,
Yıllar geçse unutamayacakmışım,
Aşkımı bir hiç uğruna salmışım.
Rahatlığı kendime açıklarken,
Gözlerimi bir fotoğrafta bulmuşum.
Sevda böyleymiş, unutmuşum.
Ne garip değil mi?
Yanıbaşından geçerken seni mest ediyor.
Herkesin arasından, göz onu seçiyor.
Ne kötü değil mi?
Seni parçalayan bir derde sahipsin,
Her gün yollarını gözlerken,
Kalbimi açmış seni beklerken,
Sensizliği göze almışken,
Bana gelir misin sevgili?
Gözlerim görmüyor olsada,
yarım sigaram ve şişemin dibi,
yarim haram ve çiçeğim gibi,
yarınım harap ve niyetim diri,
kadınım şarap ve kadehin biri.
Yalvarmıştım sana gözlerimle,
Aklım tutsaktı hep gözlerinde.
Sevgimi gösterebilirdim belki,
Eşsiz olmasaydın gözlerimde.
Mutluluğu sök al kalbimden,
Bilim aklın şiiridir ; şiir de yüreğin bilmidir Beratcım ...