Benzetmeler Şiiri - Nazif Çavdar

Bir meyve gibidir yaşam.
En büyük tadı tazeyken alırsınız…
Ya da
Tüm doğurganlığıyla besler
içindeki kurdu.
Siz;
Şaşkın, meraklı,
Meyveyi tüketen canlının
devinimini izlemekle kalırsınız…

Yaşam, çiçek gibidir
Toprağa düşen tohum
baş kaldırır üzerindeki tüm baskılara
Adım adım dönüşür bir renk cümbüşüne...
Yarışır tüm canlılar,
Özüne ulaşabilmek için çiçeğinin.
Bir sevdayı katarcasına düşüne…

Yaşam, zaman gibidir
Seni ürperten ölçümlerinle
geçip gittiğini sanırsın.
Oysa ölçümlerinin tümü yalandır…
Algılama hatalarındır değişen,
Umutların.
Seni tüketir,
dört işleminle oluşturduğun gerçekler.
Oysa zaman, hep kalandır.

Bir tablo gibidir yaşam
Sevgi dolu her dokunuş
bir renk fırtınası.
Aynı noktaya yüzlerce kez kondurulan
fırça darbesi her öpüş
Çekicidir renklerin bütünlüğü,
Sizi alıp götürdüğü derinliklerde.
Ama asıl olan
Tablonun izleyene anlattığıdır.

Zamanında meyve veren ağacın resmi olmalı yaşam.
Amacının tüm unsurlarını içermeli.
Fark etmez asılmış, ya da atılmış olduğu yer
Ama,
Mutlaka aslını göstermeli…