Dünyanın en güzel mehtabı Saros’dan görünür. Ay tam da dolunayken, tepelerin ardından kendine özgü kırmızılığıyla çıkar; güneş henüz karşıki tepeden yeni batmış, kızıllığı bulutları yıkıyordur.
Denizin suyu artık mordur; hiçbir yerde hiçbir ânda göremeyeceğiniz kadar mor... Güneşin bıraktığı renkler ile ayın yeni getirdiği renkler alacakaranlıktaki suyun içindeki bedeninizi sarıverir. Deniz bir kadın sevecenliğiyle sizi kucaklar.
Tanımsız renk cümbüşü suyun üstünde bir denizkızı gibi dans eder.
Yirmi beş yıldır, ay tam da dolunayken tepelerin ardından birden çıkıverir ve büyük bir yay çizerek körfezin üstünde saatlerce ve saatlerce denizi aydınlattıktan sonra, bir yazsonu sabaha karşı görebilirsiniz, kırmızı bir yürek gibi karanlık sulara gömülür.
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta