Benzer 2 Şiiri - Özcan Kurt

Anlamak zordur, kimi yüzeyden, kimi derinden,
Ebedi değiliz, vaktı gelen uçar gider gönül evinden,
Sebebi, bahane kimi özünden çeker kimi dilinden,
İnsan bu ya, coşkun sularda kürekSİZ kayığa benzer...

Hayat talan edilmiş, bazen balta girmemiş muson ormanı,
Fi tarihinde beridir sırtımıza vurmuşlar kara palanı,
Kiminin işine gelmiyor isyan edip, yere vuranı,
İnsan bu ya, girdaba yakalanmış balığa benzer..

Kitabı, okulu, hayatın ta kendisi o uzman eğitmen,
Diyor ki: çiğ yemek çıkmayacak benim elimden,
Bazen masustan düşürür bir birbirinize eder yerinden,
İnsan bu ya, çok bilmiş kara cahıla benzer..

Derler ki, yatarmış her canın gönlünde ayrı bir sultan,
Tahtın asıl sahibi başka, kar eylemez ilanı ferman,
Durum böyle iken, güzeli beyhude arayıp duruyor insan,
İnsan bu ya, kara kaşa, kara göze aldanmış alığa benzer..

Okyanus gönüllü insanlar, sizi (b)akışı ile alır derine,
Hazır değil isen, zinhar, güneş kaçar ıslak gözüne,
Kimi bulanık, kapılınca anlarsın yıkan seline,
İnsan bu ya, misali, geceyi delen tarığa benzer..

Özde her inSAN'ın hamurunda hep sevgi var,
Açılsa gönül gözün, bak testiden neler sızar,
Kah alıcıyız, kah satıcı dünya sesli bir pazar.
İnsan bu ya, misali, geceyi delen tarığa benzer..

Özvecan'ım tanrı sınıyor bizi, BİZ ise birbirimizi,
Sudan sebeplerle harcıyoruz vaktı ömrümüzü,
Acaba ne ettik de yitirdik, adem ile kendimizi?
İnsan bu ya, meyhaneden kovulmuş sarhoşa benzer..