Benzemez insan insana benzememeli
Türküsünü kendi sesinden söylemeli
Elbiselerine sinmeli ter kokusu
Bütün yolları ayaklarıyla yürümeli
Kendi nefesiyle yaşamalı insan
Penceresinden seyretmeli güzellikleri
Kokusunu burnundan almalı bir çiçeğin
Kalbiyle hissedip gözyaşlarıyla akmalı
Bildiğini okumalı okuduğunu bilmeli
Gölgelerin arasında yitmemeli
Dudaklarda can çekişerek
Yarım bir şiir gibi bitmemeli
Gönüllerde destan olmalı insan
Bütün gücüyle yatağında akmalı
Kaynağını unutmadan deli deli
Ama hep yüreğiyle yürümeli
Kökleriyle dallarıyla yapraklarıyla
Tarhında büyümeli insan
Yüreğini çizmeli bir gülün gözlerine
Yokuşlarına ayak izlerini bırakmalı hayatın
Köşe başlarına kaldırım taşlarına
Keder olup karışmalı gözyaşlarına
Bu dünyaya parmak izini basmalı
Bir inansa bir insan
Ülkesini keşfetmeli önce özünün
Gökyüzünde hürriyetini ararken
Bayrağını saplamalı hayatın kalbine
Kendi devrimini yapmalı devrilmeden
Kendini cezalandırabilecek
Kanunları olmalı bir insanın
Ağlarken nasıl sarsılıyorsa öyle de gülmeli
Acısı hıçkırıklarında kahkahalarında dansı
Bütün çıplaklığıyla duyulmalı
Yeryüzüne adını koymalı insan
Ve kendi adını kendisi koymalı
Ellerinden tutmamalı hiçbir çocuğun
Herkes kendi beşiğini sallamalı
Ve bir gün çekip giderken
Tabutunu omuzlarında taşımalı
Günahlarıyla sevaplarıyla hesaplarıyla
Gidecekse heykelini dikerek gitmeli
Kayıt Tarihi : 15.12.2018 20:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!