Benzemeseydin Şiiri - Kenan Gezici

Bıraktım denize nem varsa, kalmadı geride.
Solacaktı, kalsaydı kitap sayfaları arasında.
Görmemek için uzun zaman bakar olmadım.
Baş ucumda duruyor en sevdiğim kitabım.
Yayılır gece boyu çiçek kokusu, öpmediğim.
Koca ev her şey olup bitiyor bu sınırlı alanda.
Karanlık loştan bozma koridorlarda varım.
İçime düşmez ki dünlerden kalma aydınlık.
Yarına hasrettim, dünden sıçramamış içime.
İçine çekilsem de aynada yok olup giderim.
Ben seni bir güle benzediğinden sevdim.
Gül olmasa kıyasım, yeller mi eserdi senden.
Ya deniz gibi kokmasaydın yok bulacağım.
Sevdiğim her şeye benzemendi cezbedişin.
Tek farkın vardı da o da bana bıraktığın acın.

Kenan Gezici 16/10/2025