Bensizlik Sarmışsa İçine

Bensizlik sarmışsa içine

Dik duran başların eğiliverdi.
Verilen sözlerin unutuluverdi.
Bahaneler birden çoğalıverdi.
Ne diyeyim ki ben böyle yare.

Sevgi olup da açtın gönlümde.
Gül kokuları bezenmiş sinene.
Sevgin tükendiyse o kalbinde.
Ne edeyim ki ben böyle kalbe.

Sevsem de,sevmesem de dert.
Sevgiden ne anlar ki o namert.
Ben yandımsa sen de yanasın.
Senin gönül yaraların kanasın.

Elimde sendin,kolumda sendin.
Ben arıysam eğer,balım sendin.
Benim tutunacak dalım sendin.
Ben ne diyeyim ki vefasız yare.

Senin sevgisizlik sarmışsa içine.
Ne edip yapsam da hep boşuna.
Bensizlik de sarmışsa artık içine.
Ağlamak,kahrolmak da boşuna.

10/12/2007
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi