Bir gün bensiz kalacak bu ıslak sokaklar
Belki yine çiseleyen yağmur altında,
Bu sonbahar rüzgarı, bu şimşek,
Bu ıslanmış yapraklar,
Bu çınar dalları
Bensiz kalacak.
Ben ölüp gitmeyegöreyim bir kez,
Neler olacak.
Kimbilir yorulup şu taşlara oturduğumu,
Ellerimi yalayan bir köpekle dost olduğumu,
Bir dilim ekmeği paylaştığımızı
Candan-gönülden,
Kimbilir.
Bensiz yaşamak zor iştir, anlatılmaz;
Öğrenilir.
Bir gün bensiz kalacak bu ıslak sokaklar,
Şu yüzüme sımsıkı kapanmış kapılar,
Bu beni dışlayan ışıklı pencereler,
Bir gün bensiz kalacak bu bekçi düdükleri,
Bu adım sesleri; taşlarda yankılanan,
Bir gün bensiz kalacak bu acılar;
Yüreğime bıçak gibi saplanan.
(BİR ŞARKI SÖYLE BANA İsimli Serbest Şiirler 'inden > 43-44/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 16.12.2004 13:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!