Aşk yağdı sağnak sağnak ömrüme… Ömrümün közünde seni pişirdi tutkularım. Tutuştu senin değdiğin her bir zerre… Yaktı, hallerin ve benli hallerin son demi…Bir bakışına kurşunlandım. yaralıyor kurşunların,ölümsüz kılıyor sevgi akışlarımı.Susarak seni yaşıyorum,yaşamın her yaşanması gerekenliğine..
İsimsiz ve işsiz bir sevdadan çıktık. Bu nedenle sahipsiz kaldı belki senin yüreğinde.
Sen yağdın güzelliklerimin son baharına çiçek olarak, gül olarak, sevda olarak …
Uyuyan hasretim ve ela gözlerim sen varsın diye her gece nöbette. Seni bekler seni isterse özümser. Seni özünde özler, sendir gördüğü her yerde.
Karanlık gecelere, elektrik gitse dahi ışığın, aşkın, susayışın, yakamozlanışın beni aydınlatır. Bahtımın üstünde ahlarım susar. Senli aydınlanan ruha güneşin aydınlığı ise nafile…
Sen yağdın sağnak sağnak beklemeli ve senden eklemeli gelişlerime….
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,