karanlıkta bulurum ben yolumu
defalarca bulduğum gibi
sen üzülme
ayak izlerinden başka
aklımda kalan
gemiler ve tayfalar
rıhtımda
deniz ve ufuk
ufka bakan
gökyüzünü ufuktan ayıran
anlamlı ya da anlamsız
hayat akıyor
beş harf nasıl akarsa öyle
nehir gibi mesela
hoş geldin hayat aç gözlerini
yorulmuşsun belli
uzat ellerini
gemilerin geçtiği yerler
bir çizgi gibi rotalar
paylaşır balıklar rotayı
demirden balıklarla
ardından köpükler bırakan
kocaman pervaneler
aynı banyoda
ikinci kez yıkandığımda
ben
artık aynı ben değildim
ama neden
bir akşamüzeri olmalıydı
günler kısa mıydı biraz
dışarıda olmalıydım
belki işten geliyordum
ya da gezinmeye çıkmıştım
sarı yaprakları ve küçük
kervansaraylar kurup
yıktı
kütüphaneler kurdu
okundu okudu
yaktı
anlaşmalar yaptı
güvercin uçtu
havalandı hayli
takla atıp dans etti
ne de güzeldi seyri
gelip balkonun demirlerine kondu
ne de güzel soluk alıp veriyordu
yüreğin neredeyse oraya koş
gittiğin yolu sev
anlatmak istediklerini söyle
üzülme
sen de bilirsin
koşmak değil yorucu olan
kara
gündür kara olan
yine de bir şansı var günün
bu haliyle bile
aydınlanmak için
apaydınlık olup
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!