Benliğini ver toprağa Şiiri - Yusuf Şeker

Benliğini Ver Toprağa

Huzur ile aç gözünü,
Benliğini ser toprağa.
Esirgeme son sözünü,
Benliğini ver toprağa.

Dikenli yolda düzünü,
Dinle bağbanın sözünü.
Dikenli bağda özünü,
Benliğinle ver toprağa.

Gündüz gece bir yol alan,
Bir sevda uğruna yanan,
Deryaya dalmadan kanan,
Benliğini ver toprağa.

Saçındaki ak telleri,
Yarım kalan hayalleri,
Zamansız açan gülleri,
Benliğinle sar toprağa.

İnciterek son sözünü
Söyleyip dökme közünü.
Kalbinde biriken hüznü
Benliğinle ver toprağa.

İncinsen de inciten olma,
Her söylenen söze kanma.
Ömür kısa, uzun sanma,
Benliğini ver toprağa…

Yusuf şeker