Güneş bile doğmazken, karanlığa gömülü mezarlığımda
Tek bir ışığa muhtaç, akar mı kan damarlarımda?
Geçer mi zaman? evrenin sonsuzluğunda
Doğar mı gecelerime ay? boğar mı beni en derin sularında
Doğmakta güneş, tan vaktinde durmaksızın
Işığa değil, sevgiye muhtaçmış bu kurumuş damarlarım
Tutamadım zamanı, kaydı elimden ansızın
Onun gözlerinde güneş, bana bakmasına muhtaç varlığım
Bu iki kıtanın arasında git-gel yapar benliğim
Sadece bir duyguya sahip bir insan, ansızın kördüğüm hislerim
Sadece hüzne sahip, ayna da gördüğüm ben miyim?
Yazarım sadece böyle; şiirlerim bensem, şair de ben miyim?
Kayıt Tarihi : 20.10.2024 00:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!