Benliğe Vazife Şiiri - Rukiye Suna

Güneş gibi parlamanın, çevrene lemaat saçmanın lüzumu yok .
Gerçekten kaybolanlar, gerçekte bulanlardır.
Yitik bir ev gibi ol, sahneyi maskaraya bırak.
Sen ayna ol yeter ve tüm renkleri kabul et , sana armağan edilen.
Sen siyah esvabın üzerinde beyaz nîşâne ol ay gibi ol. Sessiz ve dupduru
Gözlerini bağla bî günah ol,
Kebâire dalma uç, kanarya ol.
Arzuyu kalpte bul, kimyayı erenlere sor.
Bak delik deşiktir sadrı bülbülün,
Ezâyı külfeti nağmelere sor.
Sevgilinin dili tatlı zevk-i hayatı bırak, 
Balı kovanı ona sor.
İçip eğlenmiyorsan yazık sana,
Sevdâyı gâzeli yarâna sor.