Benliğe dönüş Şiiri - Ümit Yılmaz1

Ey gafil, ey pısırık, hala uyumaktasın,
Korkarım ki balyozla, ancak uyanacaksın.

Heyhat! Neye yarar iş işten geçince uyanmak?
Her şey olup bitince, işin farkına varmak.

Niçin böyle her halinle olmaktasın ters,
Tarihine bakıp da, hiç mi çıkarmıyorsun ders?

Sana fayda yok ne Arap, ne Acem, ne de Fars’tan,
Türk-İslâm gemisine olmalısın bir kaptan.

Batı dediğin zaten öteden beri hayta,
Ona sakın dayanma, yoktur sana hiç fayda.

Sen, yine sen olacaksın, dönüp kendi özüne,
Atiye bakacaksın, dayanarak mazine.

Bu düşüncelerle ceddin, ne devletler kurmuştu,
Tez elden kurmalısın, çaresiz büyük yurdu.

Sonunda kucaklayıp, bütün inananları,
Atacaksın İslâm’ın tepesinden çanları.

Besmeleyle tuğların diklenip, yürüyecek,
Müslüman Türk Milleti, bunu mutlak görecek.
13.10.1996
Annemasse-Fr.