Benki Hiç Korkmadım Şiiri - Burhan Güler

Ben ki hiç korkmadım
Ne yaşamaktan,nede ölmekten
Yeterki kahpece olmasın
Ben ölürsem,
Bir Nisan gecesi
Yada altı mayıs sabahı,
Ankarada...
Kemendin ucunda salanır bededenim.
Belkide temuzda,
Sivasta,
Işığın ateşle birleştiği yerde.
Bir yol kenarına,
Bir kaya dibine atılır cesedim.
Belki de,
Sorgususca alınırım evden,
Kayıplara karışır bedenim.
Annelerin ğöğsünde taşınan bir fotoğrafta,
Ellerin de tutulan bir karanfilde kalır hayatım.
Ölümden korkmadım,
Yaşamaktanda...
Yeterki baharında olmasın
Güllerin bittiği,
Turnaların semaha döndüğü çağda,
OLMASIN ÖLÜM