Benimle Gel Şiiri - Tülin Sezer

Benimle gel muğlak sabahlara uyanalım küçük çekik gözlerim kesiliyor kemik çerçeveli gözlüğünün ardındaki siyaha yakın koyu kahve gözlerinle...
Cumbada kahve içerken zırtapozluk yapıp falımıza bakalım buğulu gözlerinde açılıyor kapılar buralara koşarak geliyorsun fazlasıyla karanlık

Bir kıvılcım gerek
Farkındamısın kontrolsüz bedenimin...
Peki ya kimde kontrol
Hangimiz kendimizdeyiz
Sen mi ben mi o mu
Zihinde kaybolan bedenler
İşte bu
Öyleyse neden yazmıyorsun

Bir tarafım sen
Diğer tarafım kifayetsiz