Değer mi anne,
Yanışına, yakışına,
İki göz, iki çeşme değil,
Benimkileri de unutma,ekle anne.
Kimler girdi de beynine,
Kim bilir neler dendi.
Sen orada kendince yanarken,
Bende tek başına kavruluyorum.
Hem de hiç hiçine, biliyorum.
Sen yalnızlık nedir, bilirmisin?
Hiç tatmadın ki, ne bilirsin.
Sen beklide tek hasretsin.
Neden, niçin bu kin, nefretin.
Ben size, bir öf bile demedim.
Düşünsene,herkesler dışarıdayken,
Ben dizin dibindeydim.
Değer mi annem yanışına, yakışına,
İki göz, iki çeşme değil,
Benimkileri de unutma, ekle anne.
02.10.2009 Cuma 02.10
Kayıt Tarihi : 8.11.2009 01:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!