Benim Zamanlarım Şiiri - Ahmet Zeytinci

Ben aşık olmaya başladığımda
Doğan çocuklar
Şimdi,sekiz on yıllık baba oldular.
Ne de çabuk geçiyor
Seneler
Şöyle bakıyorum geriye
İyi ki yaşanmıştı o acılar
Nede hamdık,
O zaman be bacılar.
Herşeyi espiriye boğardık.
Her tartışmada,
Zeytinyağı gibi üste çıkardık.
Arkadaştan bıkmazdık,
Tartışmadan bıkmazdık.
Bir tek okul ile sınavlardan bıkardık...

Ben ehliyet aldığımda,
Doğan çocukların,
Şimdi on yıllık ehliyeti var.
Sokaklar,
O zamanda dardı,şimdi de dar.
Kimisi Mersedes sürer,
Kimisinin altında Hacı Murat,
Kimisi de motorla son sürat...

Ben askerliği bitirdiğimde,
Doğan çocukların hepside askerliği,
Alnının akıyla bitirdi...
Kimisi şehit,kimisi gazi,
İşte bu onlara yazılan yazı
Bu coşkuyla kimse bölemez bizi,
Ağla gözlerim ağla,
İçimizde derin sızı...

Benim çocuklarım doğduğunda
Doğan çocukların hepsi
Şimdi,
Benim çocuklarımla yaşıt.
Onlar delikanlı olduğu vakit
Başım göğe erer,
Ne gerek çek,senet,ya da nakit...