Benim Yolum Hep Yokuş Şiiri - Zeki Günay

Ben Ay'ı giyinik görür,
Sen çırılçıplak görürsün.
Benim yolum hep yokuş,
Sürüm sürüm sürünürsün.

O Çıplak ayaklarını,
Acıtır koca diken.
Kanarsın lain şeytana,
Yaratanın Allah iken.

Büyük taş atarım yola,
Kin öfkeye bürünürsün.
Gelir bir kul kaldırırda,
Sevapta sırrı görürsün.

Yeşil bahçeye gideriz,
Dağlar taşlara alışık.
Alttan sular akıp gider,
Toprak sularla barışık.

Kul Zeki der dünya boştur,
Sen hep doluya bakarsın.
Hakk aşkı nedir bilmezsin,
Şarapla yatar kalkarsın.

ŞAİR YAZAR: ZEKİ GÜNAY