Benim yalnızlığım, ruhumda saklı,
Kalabalıklar da görünmez olur.
Ben, ben ile çoğum, çoksa yasaklı,
Yanında özgürlük barınmaz olur.
Bazan dert ortağı aramaktayım,
Zaten o umutla bak ayaktayım.
Yol geçmeyen ıssız bir durakta yım,
Hiç bir umuda da sarınmaz olur.
Alıştım duruma şikayetim yok,
Halimden dönmeye niyetim de yok.
Salmışım kendimi, gayretim de yok,
Tembellik kirin den arınmaz olur.
Böyle bir şey işte, yalnızlık hali,
Bazan filozof sun, bazan da veli,
Herkese hükmeden güçlü bir vali!
Kendine gelince korunmaz olur.
Durmuş oğlu aldı gemi azıya.
İçimde yananı döktüm yazıya,
Yalnızlık dönderse kurdu kuzuya,
Avlanamayan kurt, vurunmaz olur.
Hüseyin Durmuş 3
Kayıt Tarihi : 20.9.2025 06:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!