Umut ektim yalnızlığıma.
Sabır duasına çıktım.
Çürümeye yüz tutmuş kalbimdeki
Boş kalan bir parça yer için.
şefkate hasret bebekler gibi
güneşe hasret çiçekler gibi
yağmura hasret topraklar gibi
yanar tutuşur yalnızlığa mahkum yüreğim.
Dört bir yanım duvarlarla kaplı
Güneşe hasrettir tenim
Hayattan çok uzaktayım
Ölüme daha yakındır, benliğim
Sevgi bir ilaçtır, şifa verir her cana
Eczanesi sensin, boş yere dışarıda arama
Öyle bir derde düştü ki bu can
Hiç bir ilaç merhem olmaz yarama
Kimsenin bilmediği bir yere gideceğim
Bu güne yarını, yarına sonraya ekleyeceğim
Bu can bu bedende kaldıkça asla vazgeçmeyeceğim
Sevgi öbür ucunda da olsa dünyanın
Ölümüne gelmesini bekleyeceğim.
HÜRREM DİLEKCİ
10.09.2006 12:00
[email protected]
Kayıt Tarihi : 11.9.2007 22:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hürrem Dilekci](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/11/benim-yalnizligim-4.jpg)
Umut ektim yalnızlığıma.
Sabır duasına çıktım.
Çürümeye yüz tutmuş kalbimdeki
Boş kalan bir parça yer için.
Kutlarım.
TÜM YORUMLAR (2)