Benim Uçurtmam Özgürlükten Öldü

Kuyruğuna umut bağlamıyorum artık uçurtmamın.
Yırtılsın yalancı gökyüzünde gövdesi,
Yakıp kül etsin isterse yıldırım!
Boğazında kalsın içtiği kahvenin telvesi,
Bakamasın yüzüne, falına baktığı yıldızların.

Ben kendiyle konuşan, sebepsiz gülen deli,
Bahsettiğiniz yağmurda ıslanan ahmağım.
Bu yüzden koymaz bana ayrılıklar,
Yalnızlığı yalnız bırakır kaçarım.
Yaşarmaz gözüm açtığınız yaralardan,
Acılarımı hamur yapar oyuncak gibi oynarım.
Zaten yalandan gülenim ve mutsuzum farkındayım.
Kim ne soracakmış sorsun.
Anlatmam tek kelime, saçmalarım!
Çünkü:
Verdiği acıları başa kakıyor sürekli,
Tecrübelerinden olgunluk bekliyor yıllarım.
Öyle bodoslama güvenmemeli
Körü körüne inanmamalıyım.
Hastalıklardan arındırıp kalbimi
Ön yargının kafasına sıkmalıyım.
Karşılık beklemeden sevmeli,
Ve aşkı belden yukarıda tutmalıyım.