mutsuzluk veriyor şu ezan sesleri
olmayan birşeyleri anımsatıyor
çölde susuzluğu sevgide sensizliği
yokluğa alıştırıyor insanı, köleliğe
açlıkla doyuruyor, bilgisizlikle eğitiyor
korkuyu sevgi diye yutturuyor ezgiyle
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta