Benim suçum ne? Şiiri - Mehmet Çoban

Kelimeler sessiz
Cümleler düşüncesiz
Yürüyor birlikte
Kederle

İp uzatmışlar geleceğe
Dar ağaçlar kurulmuş sessizce
Görünmezcesine
Teknoloji, teknoloji üstüne

Sömürgeci zalim, üstün silahlarla
Mazlum zalim, küçük silahlarla

Sömürgeci bir atar, bin vurur
Mazlum bin atar, bir vurur
Sömürgecinin vurduğu, barışa selam durur
Mazlumun vurduğu teröre, kurban olur

Suspus kalemler sömürgeciye
Konuşkan kalemler mazluma, terörist diye
Devir dönmüş tersine

Hırsızın, soyguncunun, sömürenin hiç kabahati yok
Hakkını arayanların suçu çok
Susmasını bilmemiş densiz
Eline silahı almış yürüyor densiz

Sömürgeci kan dökerken susanlar
Mazlum yürürken ortalığı yıkanlar

“Kaç para insanlık bilen var mı? ”
“Nobel barış ödülü bir milyar dolar mı?
Nobel ödülü verenlerin döktüğü kan mı?
Sömürgecinin kıydığı canlar insan mı?
Yoksa iki ayaklı hayvan mı? ”

Eskiden sömürgeci batının safari alanı Afrika’ydı
Şimdi safari alanını dünya yaptı
İşbirlikçi uşakları alkışladı
Medya boy boy kahramanlarını yazdı
Filmler çevirtip oynattı
İnsanlığı su katılmamış kazanda kaynattı

Uşaklık bedava
Bu zamanda
Sırıtkan politikacıyla
Şarlatan sanatçıyla
Çıkarcı yazarla
Aydınlık çizilir ufuklara
Kan, zulüm kokusu bedava
Gelsin reytingler çıkarlar adına
Nasılsa insan dünyada bedava
Katillere altın madalya

Ey dost,
Bilmezsin, bilemezsin gelmeden başına
Birlikte yaşarken sömüren amcayla
Yanında yer bulurken tepeden bakışlarında
Bakarsın öylesine anlamsızca

Ey dost,
Haydi hakkını bir arasana
Desene güçlü, kuvvetli sömüren amcaya
Çekil git ülkemden beni bırak kendi halkımla
Yer altı yer üstü varlıklarımla
Görürsün nasıl dar ederler dünyayı başına

Sen tıkınırken amcanın obezite tezgahlarında
Giyinirken amcanın uşaklık libaslarıyla
Bağlanırken amcanın teknolojik kulluğuna
Verirken cebindeki parayı son kuruşuna
Satarken ülkeni, taşıyla, toprağıyla
Aydın, çağdaş ilan eder seni amca

Bir an hayır dersen amcaya
Adın çıkar, bölücü azgına
Uluslar arası terörist ilan edilirsin hunharca
Savaştırırlarken seni birbirinle kendi silahlarıyla
Hakkında kırmızı bültenler dolaşır bütün dünyada

Boş ver
Ha, ha, hi, hi nasılsa dünya
Adı çıkmış kikirik dünyaya
Üç kuruşluk dünya yalan nasılsa
Herkes koşarken çıkarına
Sen mi kurtaracaksın dünyayı aptalcasına?

Der, cümle alem özgürlük adına
Yedi düvele meydan okuyan tarihin nutuklarına
Nazire edercesine, birlik olunmuş düşmanla
Sağımda, solumda, içimde, dışımda amca
Girmişler her yere zamanında
Çıktı, kovduk deseler de, duruyorlar hala

Bir artı mezat kurulmuş zamanında
Sat, sat, sat, sattım diyen adamlarla
Ne var, ne yok satılmış üç kuruşa
Yazılırken kurtuluş tarihin satırlarına

Şimdi sen,
Şimdi ben,
Uyansak güya
Başkaldırsak amcaya
Der mi amca?
çocuklar şaka, şaka, şaka!

Hey akıllım
Ne gerek var amcayla çatışmaya
Geçinip dururken verdiği üç beş kuruşluk harçlıkla
Sahip olmuşken onlar ülkemizdeki kaynaklara
İşçinin, ırgatın zengini olmak varken amcayla

Soluklanın mısralar, ne olur bir damla
Karıştı yine ortalık, girdi kaosa
Kelimeler, heceler, harfler rap, rap, raplarda
Ne güzel işte, ne gerek var bozgunculuğa

Ey insan,
De yalandan,
özgürlüğe, barışa, kurtuluşa

İnan yalandan
Özgürlüğe, barışa, kurtuluşa
Kimse farkına varmaz korkma
Gerçeği böyle olmasa da

İnan,
Kolaydır yalanı konuşmak özgürlük adına
Acı gerçeklerle karşılaşmaktansa
Nasılsa, içimiz Amerika, dışımız Avrupa
Yürürüz birlikte korolarla
Dağ başını duman almış meraklanma
Korkma, bir şey olmaz yürürken amcayla
İnananlar var köleliğe özgürlük diye, nasılsa
Sırıtmaz, köle olduğunu bildiğin asla
Kendini özgürüz diye kandıranların arasında
Sende, bende yürüsek özgürüz diye kalabalıklarla
Üstümüzde Amerika, içimizde Avrupa
Hayalimizdeki dünya
Çarpılırken üç kuruşa

Kelimeler sessiz
Cümleler düşüncesiz
Yürüyor birlikte

Düşündüğünü zanneden insanlarla
Köleliği özgürlük sananlarla

Niye kızıyorsun anne
Sen okula gönderdin beni, bana ne

“yattım, uyudum
Topu attım, topu tuttum
İp atladım, yoruldum”

Oyunlar oynarken delicesine
Uyutulduysam anne
Benim suçum ne?

30.06.2014 – İzmir