Belki vatan aşkı, belki sevgili,
Vatan aşkı bayrağına saygılı,
İnceden inceye zarif duygulu,
Bilmez ki kimseler benim sevdamı.
Mecnun gibi çölde yanıp, tutuşan,
Aşkına kul, bülbül gibi ötüşen,
Öyle bir sevda ki kalbime düşen,
Bilmez ki kimseler benim sevdamı.
Bir hatıra, bin kez dünyayı yakan,
İnsana hoşgörü, şefkatle bakan,
Ölürüm ben, bende bu duygu yokken,
Bilmez ki kimseler benim sevdamı.
Öldürsen de yeme yiğit hakkını,
Bular gerçek değil örnek bir konu,
Aç kalsamda dürüst öldürün beni,
Bilmez ki kimseler benim sevdamı.
Veysel der; Severim mert oğlu merti,
Hiç sevmem kabayı sert oğlu serti,
Dürüstlük içimde silinmez dürtü,
Bilmez ki kimseler benim sevdamı.
Kayıt Tarihi : 8.3.2011 22:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/08/benim-sevdami.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!