Benim şehrim Şiiri - Ertuğrul Korkmaz

Bu benim şehrim,
Biraz yorgun, fazlasıyla karanlık.
Caddelerim var çıkmazlara doğru.
Sokaklarim var ıssız ve tekinsiz.
Evsizlerim var içinde sevgisizlerim var.

Bu benim şehrim
Dik Yokuslarim var sonu olmayan.
meydanlarim var kalabalık.
Otobüslerim var duraklarinda
Hayal kırıklıklarina kalkan seferlerim var.

Bu benim şehrim
Suçlularim ,pismanliklarim var.
Polislerim var içinde vicdan azaplarim var.
Bahçelerim var yalnizliga sıfır.
Sıcacık acilar var fırınlarda daha taze yaralarim var.

Bu benim şehrim.
Çocuklugum var içinde anılarım var.
Sonbahar var içinde sonu gelmeyen ,yitip giden gençliğim var.
İlanlar var gazetelerde vasıfsız aşklar var.
Yalanlar var temiz yüzlerde, dost görünümlü yılanlar var.

Bu benim şehrim.
Şarkılarım var içinde senli nağmelerim var.
Şiirlerlerim var sokaklarda sen kokan kaldırımlarim var.
Sohbetine demlenen Çaylarim var.
sen sen diye tüten ciğerlerim var ocaklarda.

Bu benim şehrim
Sınırlarim var içinde dört tarafı yalan duvarlarım var.
Ama Güneşli günler var ardında dümdüz ovalar var.
Mutluluk var oralarda biliyorum hala insan kalabilenler var.
Tekneler var yelkenliler var daha keşfedilmemis kirlenmemis yürekler var.