Benim Piyangom Şiiri - Osman Sarıhan

Umudum sevgiye can çekişirken çıktın karşıma
Pusulamda çatlaklar, çıkışı meçhul labirentler
Başrolü eksik senaryolar, flaşsız kadrajlar
Ütopyada kaldı hep keremler, aslılar

İlk görüşte şimşek gibi çizdim resmini
Topladım tüm mazimi, matemimi
Kırdım düşünmeden bir deste kalemi
Kaderimin otağına oturttum seni

Yokluğunda çok aradım izini
Tasarladım hayalini
Karıştırdım bazen mevsimleri
Daha konuşmadan duydum sesini
Kumbarama attım her şeyini

Bir görüşte tanıdım yüzünü
Bahar sabahı ılıman iklimini
Sevgi dolu naif yüreğini
Nice dualar nice yakarışlar
Sol yanıma nakşettim ismini.

Gök kuşağının hayaliyle hep devindim
Yıllarca sevgiye pusu kurdu yüreğim
Algoritmalar içinde yorulmuş ruhum, bedenim
Tüm zamanların en büyük piyangosu artık benim
Sevgilim, eşim, yarenim, miniğim