Bir yudumunda gizli hayat;
Çağlayan ırmağın akışında
Vardığı çölleri yeşertişinde sevgi;
Sevdiği gönüllere umut salışında
Minik bir bebeğin gülümsemesinde huzur;
Annenin kucağında uyunan uykuda
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Duygu imparatoru'na tüm kalbimle bir 'müslüman' olarak katılıyorum...Din,konuşulması en hassas konudur.İçinde belli oturmuşlukları korkuyla hazmetmeye çalışanlar gerçek inanışa uzaklaşırlar..
Allah sevgisi korkudan çok, bir filozofun anlatabileceği kadar derin bir bağlılıkla anlatılabilir.(bence tabii) St Augustinius'un bir güzel sözünün dışında aslında buraya hiç bir şey yazmamam gerekti ama yazmak zorunda kalmamın sebebi: Bunun, inanca bir incitici durumda algılanmaması içindir...
' İNANÇ, GÖRMEDİĞİNE İNANMAKTIR...BUNUN EBEDİ ARMAĞANI DA INANDIĞINIZI GÖRMEKTİR..'
Sayın Mektepli
Bence Duygu İmparatorunun burada vurgulamak istediği noktayı kaçırmışsınız. Veyahut çok ayrı açılardan bakılıyor kanaatindeyim mevzuya. Ben şahsen kendisine katılıyorum. Bence birinin hafife alınması , yanlış veyahut beceriksiz anlatılmasından kat ça daha kabul edilebilir. Mühim olan yüreğe bu sevginin güzelliklerle sokulması değilmi?
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
Yurekli bir siir, tebrik ediyorum.
Güzel...
Saygılar...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta