Benim pencerem den.. Anılar

Bir Of Çeksem Karşı kı Dağlar Yıkılır
küçücük bir çocukken
kulaklarımda çınlar hala
babam efkalanır şarkı türkü söylerdi
seside çok güzeldi

bir of çeksem karşı kı dağlar yıkılır
bugün posta günü canım sıkılır
sıkılır amman amman amman
ellerin mektubu gelmiş okunur
benim yüreğime hançer sokulur
sokulur amman amman amman

karakaş gözlerin Elmas
bu güzellik sendede kalmaz
pişman olur kimseler almaz
annene bak gör halini

Telgrafın tellerine kuşlar mı konar
herkes sevdiğine canım böyle mi yanar
ayva çiçek açmış yaz mı gelecek
gönül bu sevdadan vaz mı geçecek

biri biter biri başlardı
nede güzel şöylerdi canım babam
biraz büyüdüğümüzde anlattı bize
dedi çocuklar ben gençliğimde
bekarken bir kızı sevdim
kız da seviyordu beni
bir başkasına zorla verdiler onu
sevdiğimin adı Elmas'ti
o gün yemin ettim
ilerde çocuklarım olursa kız erkek demeden
kimi severlerse onunla evlendireceğim
ne olursa olsun evladım sevdi diye vereceğim
ah babam ah daha sevmek ne bilmezken
o çocuk aklımla ne kadar üzülmüştüm
babamı sevdiğinden ayırdılar diye
niye ama niye sevenleri ayırmak niye
herkes senin gibi sevğiye değer verseydi
senin gibi düşünseydi babam
küçücük kızlarını üç kuruşa
yaşlı adamlara satarmıydı
yavrularını ateşe atarmıydı
benim babam gibi babalar nerde
sevmeyen nerden bilsin
sevğiye sevene değer versin

babam sevmeden
annem sevgi nedir bilmeden
evlendirildiler
babamın annesi tarafından
ne babam sevdi annemi
ne annem sevdi babamı
annem oğlundan başka kimseyi çok sevmedi
babamsa çocuklarının hepsini çok severdi

bu şarkılar türküler hatıra kaldı bana
dinledikçe anarım babamı yana yana
mekanın Cennet olsun dilerim babam sana...