sabahın ilk saatlerinde uyudum
günlerden pazar
sakin sessiz bir gün
bir kupa içinde nescafe
yudumluyorum kendime gelmek için
sen günü yarıladın
ben hala ayılmaya çalışıyorum
üstümde tembelliğin yorgunluğu
var hala
pazar günlerini nedense hep kaçırırım
böyle
uyandığımda gün yarı olmuş olur
çıkmak istemem sokağa
her yer kalabalık
sakinlik beni huzurlu ediyor
sessizliğin içinde kendi dünyamda
seni yaşıyorum
yüreğime taht kuran
bedenime uzak olan boncuk gözlüm
seni özlüyorum
dedim ya günlerden pazar
ve ben sensiz hiçbir pazar ı sevmiyorum
Kayıt Tarihi : 16.2.2022 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!