Benim Olsaydi Şiiri - Erbil Tanis

bu hayat benim olsaydi
degisrmiydi sanki bana yazilan kader
hem tahtta hem saltanatta
hayat denen bu harmanda
duven tahtalarindaki taslar gibi kesti beni
lime lime etti butun dileklerimi
tozumu savurdu sanki kader o anda
bilemedim gittigin gunu ayriligin cark ettigi dunu
soyleyemedim icimde hala sakli
hatta biraz prangali biraz yasakli bir sevdadaydi benimkisi
soyleyemedim diyemedim tutamadim
giderken ellerini veda edemedim oysa biz salincaklar kurmustuk
sevgini yollarina
ayni cizgide sekmistik hatta en kuytu koselere
beraber saklanmistik o cocukluk yillarinda
hatta bize geldigin yillarda kirmizi naylon pabuklarin varya
onlar hala orada tel dolapta sakli bekler
bana donecek ayaklarini
bitirecek gelip yanlizliklarimi
anlatacak bana bensiz gecen yillarini aylarini
en guzel her anini
hatta saclarini nasil taradigimi
caninin yanip agladigini
hayat sanki o salincak kurdugumuz ipin ucunda
asili kaldi sanki tum umutlar
estirdimi icine ayrilik ruzgarini
icinde kalir hep taze ayni dusunce
sanki okyanustaki med cezir bir gider bir gelir
hayallerin icindeki sensiz dalgalar
o peynir gemisine bindirir kurar tum hulyalari
gorur butun o ruyalari
icimde kalmis hasret
soyleyemdiklerim
varya onu soyletir egilip kulagina
hayal bu ya resimlere bakip hatirlamak varya
sanki yiklimis bu dunya altinda kaldim ben ya
mevsimler ucup gitti
baharlarin tadi yok
hic bir seyin tadi yok
allah kahretsin
bulamadim
ulke buyuk birde ustumde cocukluk varya
utandim soramadim
numaran yok seni arayamadim
ama hep umutlandim hasret icimde ben onunla kaldim
ne yapsam ama sonunda teselli olmaz bana bu dunya
bu gonul hala sana sana hasta be.........
o kadar guzeldiki bana bakan o kara gozlerin
sonra dediler istanbulda bir okulda
aradim seni beyazitte her carsida
hatta topkapida haremde bostancida
her kosede her koprude her kuytuda
gece karanlik raylarda mumlar yaktim her yatirda
adaklar adadim eyupte mevlananin katinda ama bulamadim
mevsimler baharimi sensizlik yillarimi
aldi goturdu benden
degistim artik resimdeki gibi degilim
hele beni ilk biyik biraktigimda
delikanliyken gorecektin
belkide tutup saklandigimiz o kuytu kosede
beni sen opecektin
korkuyorum
ama yinede ariyorum
o giden yillarimi seninle ayni cizgide sek sek oynayip
dallarina saklandigimiz o elma agacini
ben kendi icimden and icmistim
sahidimi kopardigim tomurcuk bir gulu secmistim
bulamadim aradim yollari yillari
biz yesertmistik kurumus o gulleri
ama dondu yillar kaybettik
biz o giden gunleri
hayat bu ya icimdeki bir umut
cakmak taslarinin kivilciminda
bilmem biz nelere sebebtik
ama biz gecen her bahari kaybettik
hani biz yagmurda el ele yuruyecektik
sonra bir haber geldi doktor olmussun sonunda
selamin geldi yillar sonra orada samsunda
aramadim sanma aradim kilometreler
uzakta koca bir ada icimde ozlem yasamakta
hala o kivilcim o isik orada yanmakta kirmizi pabuclarin hala
kilerde o tel dolapta
gonlumde bir sarki biliyorum
bir bahar yagmurunda ele ele yuruyecegiz
nasil olsa sonunda ele lele biz cocuklarimizla