Bembeyaz bulutlar içinde geldin,
Bir nur ışığı gibi parlıyordun.
Tüm ışığınla, cihanı aydınlatıyordun,
Sonra benim penceremin, önüne kondun.
Işığınla beni uyandırdın,
Elinde kalbin vardı, bana verdin,
Benim kalbimi söktün, aldın.
Sen gökten bana indirilen bir melektin,
Aşkın, beni her zaman yaşatırdı,
Masmavi gözlerin, denizi andırırdı.
Her zaman gülen gözlerin,
Buralara neşe saçardı.
Kayıt Tarihi : 1.10.2013 11:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!