Benim Mutluluğum Şiiri - Muharrem Eryiğit

Benim mutluluğum nerde kaldı biliyor musunuz?
Keçi otlatırken seyre daldığım
Tefekkür ettiğim karınca yuvalarında kaldı...

Benim mutluluğum nerde kaldı biliyor musunuz?
Üstüne oturup dağları izlediğim
Gelecek kaygımın olmadığı kayaların üstünde kaldı...

Benim mutluluğum nerde kaldı biliyor musunuz?
Çocuk yüreğimle Rabbimden bir şey isterken
Açtığım o minicik, tertemiz avuçlarımda kaldı...

Benim mutluluğum nerde kaldı biliyor musunuz?
Salçalı ekmeğimde, şekerli yoğurdumda
Giyerken zerre miktarı utanmadığım kara lastiklerimde kaldı...

Benim mutluluğum nerde kaldı biliyor musunuz?
Çaya çiğdem doldurduğum, içtenlikle güldüğüm günlerde
İçinde koştuğum, kaybolduğum yeşil buğday tarlalarında kaldı...

Benim mutluluğum nerde kaldı biliyor musunuz?
Gece yarılarına dek top oynadığımız okulun yanında
Geceyi gündüz ettiğimiz camiinin yanında kaldı...

Benim mutluluğum nerde kaldı biliyor musunuz?
Çocukça yazdığım bir şiirin mısralarında
Gerilerde, dönülmez yerlerde, uzaklarda kaldı...