BENİM KÖYÜM GÜNDÜĞÜNÜM
Muhtarı yer parasını
Köylü ekmez tarlasını
Kimse sormaz hatırını
Benim köyüm dertli köyüm
Arabası yok eşşeği de
Suyu yoktur keşik ile
Bir esirden farkı yok hele
Benim köyüm mahrum köyüm
Köylü karşıda tekke bilir
Foter bilmez şapka bilir
Mahalledir kasaba Meyredir
Yazda anlat diy vir Abdulgadir
Bi kaç hane Çopurgiller
Rahmetli oldu öldü Çinkiler
Durur mudur Yigitgiller
Aman köyüm viran köyüm
Emmim olur Yaşar derim
Hafızogullarını severim
Osmanlara rahmet derim
Benim köyüm dertli köyüm
Dandıra nene rahmet ola
Iraz cice kulagın çınlaya
Aksular Hasan Ali amca
Ölenlere rahmet ola
Ayşe Hüseyin öncesiydi
Kavgalar köyü ikiye böldü
Kuruçaylı nene oglu öldü
Oğlu kızı üzüldüler
Dudu ninemdi Gadir dayım muhtarı
Hoca yoktu İbrahim dayı imamdı
Gurbetten gelenler havalıydı
Aman köyüm hasret köyüm
Godu Godu bekçiydi
Kitir dayım titrer idi
Kavga bitti yorgan gitti
Acayipti benim köyüm
Tanışlarla dünür olduk
Üç tat vardı hem de bolluk
Tersliklerin üstü bokluk
Tertemizdi benim köyüm
Evimiz düzenliydi
Babam agama vermişti
Ömer dayı ikinci sahibi
Aman evim neydi evim
Komşulardan Höçe Ömeri
Zaman gecti tanıdım Ademi
Çeşmenin üstü vardı cami
Aman köyüm dertli köyüm
Karadudu pek meşhurdu
Yiyenleriyle şifa buldu
Kimi evliydi kimi duldu
Aman köyüm canım köyüm
Kavga çıktı ayrıldı iki yarılığa
Ne İsaya yarandık ne Musaya
Baktık komşuluk kalmadı da
Karar verdik ayrılmaya
mustafa kurt 20 1 2010.
Mustafa Kurt 3Kayıt Tarihi : 8.3.2011 08:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!