Benim İçin Yoksun Şiiri - Atilla Efeoğlu

Karanlık gecelerde yalnız kalıp ağlasan,
Ayaklarıma kapanıp, affet, diye yalvarsan,
Bir köşeye sinip hıçkırıklara boğulsan,
Yine işitmem seni, tek sesim de sen olsan.

Dermanım olup beni ayakta tutsan,
Kanım olup damarlarımdan aksan,
Yanan yüreklere buz gibi su olsan,
İçmem yine de seni, alev alev tutuşsam.

Elinle zemzem sunup ağzınla kuş tutsan,
Binlerce yıldız olup gökyüzünde parlasan,
Güneşim olup da dünyamı ısıtsan,
Yine de bakmam sana, kudretli varlık olsan.

Kâinata önünde diz çöktürüp emretsen,
Bütün servetleri önüme döktürsen,
Sırtına alıp da dünyayı gezdirsen,
Yine de sevmem seni, varlıklara hükmetsen.

Coşkun ırmaklarda seller olup çağlasan,
Kızgın demirlerle sinemi dağlasan,
Uçurum kenarında bir dal olup uzansan,
Yine tutmam senden, tek çarem de sen olsan.

Her dediğimi yapan sadık bir uşak olsan,
Yanımda kalıp da dibimden ayrılmasan,
Herkesi bırakıp yalnız bana doğrulsan,
Yine dönmem sana tek yönümde sen olsan.

Önümde diz çöküp, artık yeter, desen,
Sadece beni isteyip her şeyden vazgeçsen,
Gelecek diye bekleyip bir ömür sabretsen,
Herkese giderim de bir sana gelmem.