Benim İçimde Bitti Aşk Şiiri - Hamit Atay

Benim İçimde Bitti Aşk
Bir gün sormadın
Neden sustum?
Neden çekildim kenara?
Neden, artık sana dair hiçbir şey yazmıyorum?
Oysa ben,
Sana yazmadığım günlerde de
En çok seni düşündüm.
Ama zamanla anladım:
Sevgi, sadece hissetmek değilmiş
Görülmekmiş…
Duyulmak, anlaşılmak,
Ve en çok da…
Var sayılmakmış.
Ben seni sevmeye devam ederken
Sen beni unuturken…
Ben, içimde bir mezar kazdım.
İçine bizi gömdüm.
Birlikte yürüyemediğimiz yolları,
Hiç sarılmadığımız geceleri,
Hiç ağlayamadığımız ayrılıkları…
Artık ne sana sitemim var
Ne de kendime yüküm.
Çünkü biliyorum,
Benim içimde bitti aşk.
Senin fark etmediğin bir zamanda,
Senin umurunda olmayan bir şekilde…
Bir sabah uyandım
Ve kalbim sessizdi.
Ne adını fısıldadı
Ne izini aradı.
Anladım ki
Sevgi bazen çığlıkla gitmez
Bazen bir sessizliktir
Tüm hikâyenin sonu.
Ve en garibi ne biliyor musun?
Ben sana hâlâ güzel dilekler dilerken,
Senin benden çoktan vazgeçmiş olduğunu bilmek değil…
Asıl garip olan:
Ben artık üzülmüyorum buna.
Çünkü
Benim içimde bitti aşk.
Senin hiç başlamadığını bilerek…
Şiir Hamit Atay 09.11.1985 Urfa'da yazılmıştır