İnsan sevinçten keyf alır
Üzüntüden ağlar
Benim hiç sevincim olmadı ı
Bu yüzden göz yaşım kurumadı
Elimden tutan da olmadı
Düşe kalka yürüdüm
Ben hiç yaşamadım çocukluğumu
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla