Bugün çok hüzünlüyüm.Aklıma geldi çocukluğum.
Bir iç çekişle yürüyorum kentin ıslak zemininde.
Ve hatırlıyorum,ilk ayakkabımı.
Hatırlıyorum naylon çizmemi nekadarda soğuktu.
On yaşımda ilk bez sporlarım.
Okul aile birliğinin kararıyla giydiğim kırmızı iskarpinler.
Sonrada 23 nisan çocuk bayramında giydiğim çarıklar.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
