Asla olmamam gereken birine,
Ah! Âşığım işte, peki ya neden?
Gökyüzüne benzeyen gözlerine,
Nasıl vuruldum son bir kez görmeden?
El ele yürüdüğümüz yollarda,
Bu duygunun adını bilemedim.
Mehtaplı gece, yıldızlar altında.
Gerçek yüzünü asla göremedim.
Bil ki yaptığın onca şeye rağmen,
Hâlâ daha çok seviyorum seni.
Kalbin; olsun bana âit bir mahzen,
Ölene değin orda sakla beni.
Benim hatam mıydı sana tutulmak,
Şiir okuyan hoş diline kanmak,
Seni de benim gibi sever sanmak,
Söylesene n'olur, benim hatam mı?
Kayıt Tarihi : 10.4.2024 20:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Eski şiirlerimi tamamlamanın vicdan azabını tek başıma çekmek yerine yayınlayarak sizinle paylaşmak istedim bu azabı. *** 25.01.2024 11'li hece ölçüsü.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!