Yolların en güzeli ve en hayırlısı gönül yoludur.
Yufka yüreklilerin gönül gözleri her zaman suludur.
Zeki ve akıllı olan bir an önce gönüllere girmeye çalışandır!
Bu emanet canı, teninde durdukça Allah’ yolunda koşup yorulandır!
Her daim aklıselim düşünmek gerek nefes alıp verdikçe!
Allah nimetlerini artırır, insan canı gönülden şükrettikçe!
İnsan kulluk görevini yaptığında olur su gibi aziz!
Helal lokmalarla doyurursa karnını taamları olur çok leziz!
Ölüm öldürülmüyor her canlı hazır olmalı ölüme!
Uğursuz baykuşlar tünemeden Muhammedi gülüne!
İlmi ile amel eden veli zatların önünde otur edebinle!
Uğraş uğraşabildiğin kadar insanlar için faydalı ilimlerle!
Konuşurken ağzından, dilinden balların hası dökülsün!
Dostluk ve kardeşliğin kör düğümü bir an önce çözülsün!
Cürümlerine canı gönülden duymalı insan bir an evvel nedamet!
İnsanı cennetlik eder, insanda olursa vicdan ile merhamet!
Nedamet gözyaşları akarsa boncuk boncuk insanın didelerinden,
Yerin göğün sahibi şanı yüce Allah hoşnut olur insanın hal ve ahvalinden.
Fani dünyanın albenisi aldatırsa seni ru-zi mahşerde olursun mahcup!
Öyle yaşamalısın ki bazı insanlar sana demeli muhakkak meczup!
Üşenmeden aşk ve şevkle arayıp bulmalısın helal süt ile emzirilmiş insanları!
Gönül otağında sultan etmelisin damarlarında asil kan dolaşanları!
Senin de vakti zamanı geldiğinde ömür miadının biteceğine iman etmelisin!
Fikri güzel, gönlü güzel insanları, işin kolayına kaçmadan, çok sevmelisin!
Kimsesiz dul ve yetimleri, garip, gurebayı fakir, fukarayı gözetip kolla!
Unutma insan cennette peygamber efendimize komşu olur bu yolla!
Çarnaçar, perperişan insanları gördüğünde üzül empati yap bazen!
Sayılı ömür miadının hayat mevsimine, gelmeden henüz hazan!
Ne pahasına olursa olsun her daim doğruları konuşmak olsun şiarın!
Muhafaza et muhafaza edebildiğin kadar şeref namus hayâ ve arın!
Sana güvenenenleri ve seni sevenleri asla ve asla utandırma!
Sen sen ol gönül bahçelerinin hiçbir fidanını kırma!
Boz bulanık sularda boğulacağını bilsen dahi namertlerin köprülerinden geçme!
Yanlızlıktan sıkılıp çatlasan bile insanlıktan nasiplenmeyenleri kendine dost seçme!
Benim görevim, ben yaşadıkça doğruları yazmak ve doğruları konuşmaktır!
İnsanı cennetlik eder rahmani yollarda ihlas ile yolcu olmaktır!
30/ Kasım/ 2021
İbrahim Halil Demir
Kayıt Tarihi : 30.11.2021 12:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Halil Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/11/30/benim-gorevim-ben-yasadikca-dogrulari-yazmaktir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!