Benim gibi Sevmeli Şiiri - Gönülbahçem

Seven ağlarmı,ağlatırmı sevmeyeceğim demiştim,yazmayacaktım asla Çünkü unutacaktım,
Anmayacaktım adını,sormayacaktım nerde diye ve öyle de yaptım…

Birgün, işte o gün ahhh keşke! ! …Uzaklardan gelen biri var,karaltı gibi Yüzünü tam olarak seçemiyorum. İçim titriyor her yerimi sancı Sarıyor,dizlerimin bağı çözülüyor sanki….

Bakakaldım öylece…Gelen o idi.Yanılırım diye defalarca dua ettim ama Nafile.Gelen o idi. Uzun sarı saçlarıyla masmavi gözleriyle gelen ondan Başkası değildi.
Bir hanımefendi edasıyla süzüle süzüle…ahh ahh! ! .Gelen o idi.Yaklaştıkça Bir mıknatıs gibi
Beni çekiyordu.Kendisi de yolunu kaybetmişçesine bana geliyordu.Yanında Tıpkı onun kopyası,dünyalar harikası,dünyalar güzeli bir kız.Allahım Allahım Offf! ! …

Evet o dünyalar güzeli,onun kızıydı.Yanıma kadar geldi,baktı bana.Ben ise Sanki onu ilk defa görür gibi gözlerimi kaçırmaya çalışırken bir anda:
‘Nasılsın’ dedi.İşte o an Allahım offf! ! …

Yok böyle bir sevgi.gel desem gelecek gel dese Gideceğim.Sadece ‘iyiyim,sen nasılsın’ diyebildim.’Bak bu benim kızım’ dedi.Onu kucağıma alıp doyasıya defalarca yüzünü,kollarını
Öptüm,kokladım ve……………………..AĞLADIM

Seven ağlatmaz,seven ağlar.Seven ağladı benim gibi,sevecekse insan Candan sevmeli,sevecekse insan BENİM GİBİ SEVMELİ……………..