Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Çözüldü dizlerim umudum bitti
Dalımda çiçekler kurudu gitti
Yüreğim üzüldü canıma yetti
Sende benim gibi sevseydin eğer
*/*
sevgiler karşılıklı olmalı...ama malesef olmuyor
üstad kalemine yüreğine sağlık.
Gönlümü ateşe atamazdın ki
Geceleri bensiz yatamazdın ki,
Yanıp içerinden tütemezdin ki,
Sen de benim gibi sevseydin eğer...
...Ben de acizane dörtlüğümle bu güzel çalışmanıza katılak istedim Berkay Hocam..
Baki saygılarımla.
,,,Benim Gibi...
Bir dalın olurdum şu kollarına
Yüreğinle beni sevseydin eğer
Ömrümü sermiştim bu yollarına
Sende benim gibi sevseydin eğer
Bir bilsen şu an ki gönül acımı
Tabibi olmayan yürek sancımı
Uğruna verirdim bu tek canımı
Sende benim gibi sevseydin eğer
Çözüldü dizlerim umudum bitti
Dalımda çiçekler kurudu gitti
Yüreğim üzüldü canıma yetti
Sende benim gibi sevseydin eğer
Dertler benim olsun mutluluk senin
Bu enkaz inan ki senin eserin
Bir daha da olsa yine severim
Sende benim gibi sevseydin eğer
Sanma bu riyakar, sanma yalancı
Seven gönüllere sanma yabancı
Sanma ki gönlünde bu bir kiracı
Sende benim gibi sevseydin eğer
15 / 10 / 08.....Berkay Kur.
berkay bey ;
çok derin bir sevginin ürünü olan harika bir çalışma okudum..hemde imrenilecek çok vefalı bir sevgi..
kutlarım sevgi dolu vefalı yüreğinizi...tam puan 100..selam ve saygılarımla...ibrahim yılmaz.
Bir dalın olurdum şu kollarına
Yüreğinle beni sevseydin eğer
Ömrümü sermiştim bu yollarına
Sende benim gibi sevseydin eğer
Sayenizde güzel bir şiir okudum lezizdi tebrikler ,
sevgiyle kalın.
Uzun zamandır siteye giremediğimden şiirlerinizi bayağı özlemişim :)
Yüreğinize kaleminize sağlık harika şiirlerinizi beğeniyle ve hayranlıkla okuyorum.
Bu da İçeriği ve anlatımıyla mükemmel tam puanla yürekten kutluyorum
Selam ve saygılarımla...Özcan Akkuş
Teşekkürler dostum. Her zaman aynı güzellikte harika çalışmalar okutuyorsun. Sizi candan kutlarım.
Şekil, içerik kusursuz. Türkü tadında. Tebrikler 10p.
Su gibi........tebrikler dost, çok beğendim..
Saygı sevgi ile tüm puan
candan tebrikler bu inci gibi ard arda dizilmiş akıcı duygusal dizelere tam puan benden
Herkes sevdiğine kavuşsaydı kimse sevdiğine kavuşamazdı sayın şair..eğerler gerçekleşmeyecek asla...
Ahenkli dizeler su gibi aktı gitti...
Tebrikler...
SAYGIMLA...
Bu şiir ile ilgili 40 tane yorum bulunmakta