Aldık eve gelin ettik
Evi barkı malı sattık
Batık iken hepten battık
Doyamadı benim gelin
Kabahatım çokmu bilmem
Kimseden de bir ah almam
Hiçbir şeyden geri kalmam
Vefasızmış benim gelin.
Varmış olsan hurdacıya
Gece gelen âlemciye
Hanım döven dayakçıya
Kıymet bilmez benim gelin.
Kabahatli benim oğlan
Dövmedi ki şöyle sağlam
Tilki kadar kurnaz olan,
İkiyüzlü benim gelin.
Kuaförü, pedikürü
Hiç bitmiyor manikürü
Hep ojeli tırnakları
Boya küpü benim gelin.
Tutum nedir onu bilmez
Kibirinden vaz geçemez
Kürk'ten başka çul giyemez
Kötü örnek benim gelin.
Öyle fena öyle zındık,
Bu şeytana nasıl kandık
Çoluk çocuk toptan yandık
Kâbus gibi benim gelin.
Bir surat var tam beş karış
Yarışabilirsen gelde yarış
Ben isterim benle barış
İnatçıdır benim gelin.
Bir yıl oldu aramadı
Çok sevimli torun verdi
Dünyadaki tek meyvemdi
Göstermedi bana gelin
Gelin hele görün dostlar
Hal bilmeyen halmi anlar
Her gün benim yürek sızlar
Vicdansızdır benim gelin.
02-09-2008
Abdullah ÇalışırKayıt Tarihi : 2.9.2008 19:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çevremde bu durumda olan ve hakikatten melek gibi bir insan olab bir babanın yaşamış olduğu durumu kaleme aldım. Malesef bu babayı bir yıldır ne oğlu nede gelini aramıyor. Baba onların aramalarından ümidi kesti ama torunun hasretine dayanamıyor. Beni çok etkilemişti bu şekilde kaleme aldım.
Ve hak yerini bulur !
Sucu ilk önce kendinde ara !
TÜM YORUMLAR (4)