Benim Gardaşım Şiiri - Veysel Şimşek

Baba mirasımı elimden aldı,
Beslediği iti üstüme saldı,
Tarla tapu toprak ağası oldu,
Bana düşman oldu benim gardaşım.

Kafasını kaldıramaz yalandan,
Bu beklenir böyle cahil olandan,
Benim öz gardaşım saptı yolundan,
Bana düşman oldu benim gardaşım.

Çıkarına ters düşersen çıkara,
Sanki düşman olur cahil fukara,
Kardeş hakkı yiyen bak şu sakara,
Bana düşman oldu benim gardaşım.

Ne kadar yıkansada ak olmaz zenci,
Hep kendine yontar egois benci,
Miras yiyen bir numaralı öncü,
Bana düşman oldu benim gardaşım.

Sanki tapu kadastroda danışman,
Yüzüne tükürsemde olmazki pişman,
Aynı Anadan doğduk ama sanki bir düşman,
Bana düşman oldu benim gardaşım.

İnsanlarda Allah korkusu yokmu,
Dünyada mal mülkün önemi çokmu,
Kardeş hakkı yemek kardeşe hakmı,
Bana düşman oldu benim gardaşım.

Senetmi var çıkacakmış yarına,
Yanacak cehennemin ateş narına,
Bak şu benim kardeşimin zoruna,
Bana düşman oldu benim gardaşım.

Doksan sekizde tapucular köyü terketti,
Veysel'im bir sene sonra fark etti,
Abi neden yaptın dedim çark etti,
Bana düşman oldu benim gardaşım.