Benim felsefem Şiiri - Rümeysa Akman

Barbarlık, töre ve son muhitler
Yapılan benim felsefem
Yokluğumun düşünülmüş hâli.
Cepsiz ceketim, kırık cam bardağım
Ve duvarımda asılı Hitler...
Cahildim biraz,
Bizim evin önünden yol geçmezmiş buna yordu eşrafım
Sorumsuz değilim aslında, kapkara bir kedim var adı Lenin.
Saçlarım kısadır hep, yâd ederler
Umarsızca kısatılan ömürleri.
Cesurumdur, cahilliğime yordu
Karanlıkta titrekken gökyüzü cesur olanlar
Çok okumam, okumadan kâtip yazmadan hattab olanlardanım
Yolu bilip de kaybolanlardan, tek siyasi bilgisi harf inkılabı olanlardan
Gidince her köşesinde tütsü olan
Meyhanede çay içip geceye söven benim,
Cebinde beş kuruş olan üç kuruşluk insanım işte...
Bakma, ucuz fiyat biçtiğime,
Hiç kuruş eder insan hayatı,
Adı konulmamış bu alçak devirde!
Kurulunca eşit kollu terazi,
İlk ben tutacağım kirli yakalarınızı!
Ve dünya dönünce tersine, başucumda
Nazım'la derteleşeceğiz, perdesiz evlerin güneş görmeyişini...