Benim Eşim Şiiri - Şerife Gündogdu

Benim eşim yiğit asil bir kişi
Sevgi pınarının suyu gibir.
Sabırda sebatta hiç yoktur eşi,
Eyüp peygamberin huyu gibidir.

Vakarlı duruşu, çatıktır kaşı,
Daima Allah’a şükürdür işi,
Her zaman bol olur sofrası aşı,
Halil İbrahim'in soyu gibidir.

Ezelden alnına çile yazılmış,
Bazı gün ağlayıp bazen üzülmüş,
Haksızların arasında ezilmiş,
Aslında bakınca dayı gibidir.

Yaza yaza bitiremez kalemler,
Yaslara bürünür bütün kelamlar,
Sırayla dizilir onca elemler,
Dertleri derindir, kuyu gibidir.

Bağrına saplanmış bir derin kama,
Yanarken yüreği hasrettir sam’a,
Kırılan kalbine yetmiyor yama,
Hani çin settinin boyu gibidir.

Benim için seçti çile yolunu,
Sevgilerle açtı her an kolunu,
Mevlâ’m mahrum etmez böyle kulunu,
Gönlü ummân'ların suyu gibidir.

Dost yoluna posttur hep sevgi dolu,
Garibe düşküne uzanır eli,
Umarım cennete gidiyor yolu,
Yüreği aslanın payı gibidir.

Daha nice nice halleri vardır,
Bizleri yaratan elbette birdir,
Eşimi anlatmak bir hayli zordur,
Hani çok rakamlı sayı gibidir.