Benim Dünyamdaki Ben -2- Şiiri - Nurhan ...

Sabahı bekledim..

Hayatımın her dönüm noktasında
Tesadüf mü
Yoksa Allah’ın bir lütuf’umu
Sana kavuşmam.
Geldim sana
Yaralıyım yine al beni dünyana
Arındır beni bir kez daha
Son kez değil ama.

Çam ağaçlarının gölgesinde bir yaşam var burada
Burada yaşayanları bilirim.
Erken başlar güne
Yazık olmamalı uykuda alınacak
Tek bir çam nefes bile.

Yürüyüş yolum sahile doğru
Sabahın altısında
Başkaları da var sağımda solumda
Geçen sene yürüyemeyen felçli amca
Bastonla da olsa yürüyor yanımda.
“sana da günaydın amca
hoş buldum,ben iyiyim sağ olasın
sen de iyisin maşallah”

Selam verenler çoğaldı
Adımlarım hızlandı
“günaydınlar hoş buldum
iyiyim sizler nasılsınız
bırakın gideyim sonra görüşelim
deniz beni bekliyor
ben varmadan sahile
güneş doğmaz belki
ilk önce güneşin ilk ışıklarını
sonra da deniz kucaklayayım
dönüş yolumda sizlere de
kucağımdan sevgiler dağıtayım”

Güneş doğmuştu sahile vardığımda
Yakalayamadım.
Ama hissettim
Sanki ilk ben ısındım.
Gözlerimi kıstım
Dedim ki;
“yarın sabah seni yakalayacağım
iki avucumun içine alacağım
yüzümü ışığınla yıkayacağım.”

Biri beni terk etti
Biri sevdi
Biri kıskandı
Biri sevdiğini sandı
Şimdi hepsi bitti.
Sana geldim denizim
Ayaklarım sana değdiği anda
Buz gibi maviliğinle
İliklerime kadar beni titrettin.
Bitti dedin hepsi geçti
Bak yaralarına sürüyorum ilacımı
Uzan yatağıma kapat gözlerini
Bırak bana kendini
Gözleri kapalıyken bile
Yüreğinle görürsün sen güneşini.

Saldım kendimi mavi sakinliğe sırtüstü
Açtım kollarımı
Çevirdim başımı güneşe
Yumdum gözlerimi
Denizim sürdü ilacını güneşim kurutuyor
Acılarım yok oluyor
Hissediyorum
Yavaş yavaş güneşe yetişiyorum.

Gümüldür-ipekkum tatil köyü