Benim Dünyam Şiiri - Zakir Atasever

Sevgi, aşk ile doludur
Benim dünyam, benim dünyam
Hakka giden meşk yoludur
Benim ihlâs dolu dünyam

İlimde hiç kalmaz geri
Girmek istersen gel beri
Adaletli mahşer yeri
Benim ihlâs dolu dünyam

Arife soru sordurur
Âlime kafa yordurur
Kendin de, kendin buldurur
Benim ihlâs dolu dünyam

Sabrı bilmeyen, duramaz
İnsan olmayan, bulamaz
Cahil onu hiç anlamaz
Benim ihlâs dolu dünyam

Gidişata bakar şaşar
Bazen coşar, bazen taşar
Kendi Âleminde yaşar
Benim ihlâs dolu dünyam

Mevcudad’ı kabuldedir
Marifetli gönüldedir
Maharetli bir haldedir
Benim ihlâs dolu dünyam

Gönlü gibi, gözü toktur
Teslimiyet, kabul çoktur
İçinde hiç riya yoktur
Benim ihlâs dolu dünyam

Hakikatin sağ koludur
Sırr-ı gizemle doludur
Gerçek sevgi, aşk yoludur
Benim ihlâs dolu dünyam

İtirazı saf, dildendir
Muhabbeti, gönüldendir
Suskunluğu, kabuldendir
Benim ihlâs dolu dünyam

Hem gizlidir, hem aleni
Başlangıcında Âdem’i
Kuşatmış, cümle âlemi
Benim ihlâs dolu dünyam

Varlıkta bir biçimdedir
Ab-ı Kevser içimdedir
O, Zâkir’in içindedir
Benim dünyam, benim dünyam

21.MART.2012/ANKARA