Benim Dünyam Şiiri - Pınar Ulupınar

Güneş her günün sonunda saçlarını toplayıp giderken
Derin bir hüzün doğar benim içimde
Rüzgar dışarıda hafif hafif eserken
Fırtınalar kopar benim yüreğimde
İnsanlar babalarına seslenirken
Küçük bir çocuk hıçkırarak ağlar benim gönlümde
Birbirini seven insanlar kol kola gezerken
Yaşlar dolar benim gözlerimde
Sevdiklerim beni birer birer terk ettiğinde
Çığlıklar kopar benim benliğimde
Boş sayfalarımda dolu günlerimi sayarken
Hırçın telaşlar kaplar beynimi
Hayatımın karşısına geçip kendimi izlerken
Kayboluşumu görürüm birden
Yoğun düşüncelerimle baş etmeye çalışırken
Güneş saçlarını salıp tekrar doğar günlerime
Vee güneş doğduğu sürece gülümseyebileceğim ömrümce…